Zelden heb ik zo’n directe, persoonlijke belediging ervaren van een dier dat geen enkel menselijk woord kent – en tóch alles weet te zeggen. Daar zit hij dan, op zijn troon van arrogantie, met een uitdrukking die ergens balanceert tussen diepe minachting en lome verveling, zijn poot pontificaal omhooggestoken in een gebaar dat elke twijfel over zijn intenties wegneemt: deze kat steekt je de middelvinger op.
En niet zomaar een beetje. Nee, hij doet het met overtuiging. Met flair. Alsof hij dit al zijn hele leven geoefend heeft in de spiegel. Het is geen toevalstreffer, geen ongelukkige vachtpositie – dit is een bewuste pose, een houding, een statement. Wat hij zegt met dat ene opgestoken teentje is glashelder: “Ik ben niet onder de indruk van jou. Niet van je huis. Niet van je voer. Niet van je pogingen tot liefde. En zeker niet van je bestaan.”
Deze kat heeft geen behoefte aan subtiliteit. Hij laat zijn mening over jou en de wereld in het algemeen luid en duidelijk blijken, zonder één miauw te hoeven slaken. Geen staartzwaai nodig. Geen gegrom. Gewoon één witte poot, strak omhoog, klaar om elk sprankje menselijke waardigheid te verbrijzelen met een katachtige “fuck you”.
Je komt thuis na een lange dag, op zoek naar troost of gezelschap, en daar zit hij. Alsof hij urenlang in die houding heeft gewacht, puur om jou op precies het juiste moment moreel onderuit te halen. Het is geen kat, het is een monument van onverschilligheid. Een furry middle manager van het universum, die zijn afkeer niet uitspreekt in beleidsnotities, maar via zijn perfect gespreide tenen.
En het meest schokkende van alles? Hij komt ermee weg. Omdat hij schattig is. Omdat mensen zeggen: “Oh, wat grappig, kijk dat pootje dan!” Nee. Het is geen pootje. Het is een belediging. Het is een statement. Het is een dagelijkse herinnering dat deze kat geen respect heeft voor jou, je grenzen, je autoriteit of je gevoel van eigenwaarde.
Wat mij betreft hoort deze kat niet op een krabpaal, maar op een billboard – als waarschuwing. Een visueel icoon van wat er gebeurt als arrogantie, charme en passieve agressie samenkomen in één lichaam. Hij is niet gewoon een huisdier. Hij is een viervoetige revolutie tegen alles wat je dacht dat liefde tussen mens en dier kon zijn.
En hij haat je. Persoonlijk. Met één poot.
